Jarry Alfred - Ubu Król czyli Polacy.pdf

(445 KB) Pobierz
897309105.001.png
Ta lektura , podobnie jak tysiące innych, jest dostępna on-line na stronie
Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fun-
ALFRED JARRY
Ubu Król czyli Polacy
ł.  -żń
:
• Ubu
• Ubica
• Rotmistrz Bardior
• Król Wacław
• Królowa Rozamunda
• Władysław, ich syn
• Byczysław, ich syn
• Bolesław, ich syn
• Generał Lacsy
• Stanisław Leszczyński
• Jan Sobieski
• Mikołaj Reński
• Car Aleksy
• Żyron, palotyn¹
• Piła, palotyn
• Kotys, palotyn
• spiskowcy i żołnierze
• lud
• Michał Fiodorowicz
• szlachta
• urzędnicy
• cienie przodków
• rajcy
¹ aloy — właśc. paladyn, tj. znamienity rycerz towarzyszący królowi; tu skontaminowane z nazwą zakonu
męskiego.
897309105.002.png 897309105.003.png
 
• finansiści
• pachołki nansowe
• chłopi
• cała armia rosyjska
• cała armia polska
• straż pani Ubu
• kapitan
• niedźwiedź
• koń nansowy
• machina do wymóżdżania
• załoga
• kapitan okrętu
  Ubu Król czyli Polacy
AKT PIERWSZY
 
Ubu Ubica

Rodzina, Kłótnia
Grrówno!

Och! Ładnie, mości Ubu, straszliwe z ciebie chamidło.

Iżbym cię nie zakatrupił, mościa Ubu.

Nie mnie, Ubu, ale kogo innego trzeba by zakatrupić.

Na moją zieloną świeczkę, nie rozumiem.

Jak to, Ubu, ty jesteś zadowolony ze swego?

Na moją zieloną świeczkę, grrówno, mościa pani, juścić, że jestem zadowolony. Jeszcze
Król, Żołnierz, Pogarda
by nie: rotmistrz dragonów, oficer przyboczny króla Wacława, kawaler polskiego orderu
Czerwonego Orła i były król Aragonii, czegóż chcesz więcej?

Jak to! Ty, były król Aragonii, zadowalasz się tym, że komenderujesz na rewii setką
łobuzów uzbrojonych w koziki, podczas gdy mógłbyś ustroić swoją łepetę w koronę polską
po koronie Aragonii?

Ha! Moja żono, zgoła nie kapuję, o czym ty bajesz.

Takiś głupek‼

Pokusa
Na moją zieloną świeczkę, król Wacław żywie²; a gdyby nawet umarł, alboż nie ma
kupy dzieci?

Cóż ci broni wyrżnąć całą rodzinę i zająć jej miejsce?

Ha! Mościa Ubu, ubliżasz mi i zaraz pójdziesz do paki.

Ech, ty nieboże, jeśli ja pójdę do paki, któż ci będzie portki cerował na zadku?

Ejże! I co jeszcze? Czy nie mam zadka takiego jak drudzy?

Na twoim miejscu lubiłabym ten zadek posadzić na tronie. Mógłbyś napychać do woli
kabzę³, jadać co dzień kiszkę z kapustą i tryndać się karetą po mieście.

Gdybym był królem, kazałbym sobie zrobić wielki hełm, tak jak miałem w Aragonii.
Król, Strój
Te hycle Hiszpany ukradły mi go bezwstydnie.

Mógłbyś też postarać się o parasol i o wielką kacabaję⁴, któraby ci spadała na pięty.

Ha! Poddaję się pokusie. Cholera grówniana, grówno cholerzane, jeśli go kiedy zdybię
Pokusa, Żołnierz, Żona
w ciemnym lesie, ciężka jego godzina.

Dobrze tak, Ubu; teraz mówisz jak mężczyzna.
² yi — dziś popr.: żyje.
³ abza (daw.) — portfel.
acabaa (daw.) — ciepły kaan.
  Ubu Król czyli Polacy

Och, nie! Ja, rotmistrz dragonów, miałbym zamordować króla polskiego! Raczej
umrzeć!

a roi
Och! Grrówno!
oo
Więc wolisz zostać sakramenckim dziadem, gołym jak ta mysz kościelna?
Bieda

Kroć kroci, na moją zieloną świeczkę, wolę zostać gołym jak chuda i zacna mysz, niż
bogatym jak zły i tłusty kot.

A hełm? A parasol? A wielka kacabaja?

I co jeszcze, stara?
ycoi rzaac rziai

aa
Bllum, grrówno, ciężko go ruszyć, ale bllum, grrówno, zdaje mi się, żem go trochę
ochwierutała⁵. Dzięki Bogu i sobie, może za tydzień będę królową polską.
 
Poó ou aa Ubu aiaa zaaa Ubu Ubica

Ej, coś nasi goście bardzo się spóźniają.

Tak, na moją zieloną świeczkę. Konam z głodu. Bardzo dziś jesteś brzydka, moja żono.
Czy to dlatego, że mamy gości?

zruzac raioai
Grrówno!

cyac iczo urcz
Ha! Głodny jestem, nadkąszę tego ptaka. To kurczę, mniemam. Niezłe.

Co czynisz, nieszczęsny? Co będą jedli nasi goście?

Starczy i dla nich. Już nie ruszę nic. Idź, żono, zajrzeć przez okno, czy goście się
schodzą.

ii o oa
Nie widzę nikogo.
rzz cza Ubu cia a cilciy
Aha, idzie rotmistrz Bardior i jego stronnicy. Cóż ty tam jesz, Ubu?

Nic, trochę cielęcia.

Och! Cielę! Cielę! Cielę! On zjadł cielę! Na pomoc!

Na moją zieloną świeczkę, oczy ci wydrę.
rzi i oira
ocirua — potrząsnąć.
  Ubu Król czyli Polacy
Zgłoś jeśli naruszono regulamin