Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia. Dz.U. 1997 nr 114 poz. 740.pdf

©Kancelaria Sejmu

s. 1/23

Dz.U. 1997 Nr 114 poz. 740

USTAWA

z dnia 22 sierpnia 1997 r.

o ochronie osób i mienia

Opracowano na pod-

stawie: tj. Dz. U. z

2005 r. Nr 145, poz.

1221, z 2006 r. Nr

104, poz. 708, z 2008

r. Nr 171, poz. 1055,

Nr 180, poz. 1112, z

2009 r. Nr 98, poz.

817, z 2010 r. Nr 47,

poz. 278, Nr 182, poz.

1228, Nr 229, poz.

1496, z 2011 r. Nr

106, poz. 622, Nr 170,

poz. 1015, Nr 171,

poz. 1016, z 2012 r.

poz. 908.

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

Ustawa określa:

1) obszary, obiekty i urządzenia podlegające obowiązkowej ochronie;

2) zasady tworzenia i funkcjonowania wewnętrznych służb ochrony;

3) zasady prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób

i mienia;

4) wymagane kwalifikacje i uprawnienia pracowników ochrony;

5) nadzór nad funkcjonowaniem ochrony osób i mienia;

6) zasady ochrony transportowanej broni, amunicji, materiałów wybuchowych,

uzbrojenia, urządzeń i sprzętu wojskowego.

Art. 2.

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) kierownik jednostki – osobę lub organ przedsiębiorcy lub innej jednostki or-

ganizacyjnej, uprawnionych, zgodnie z przepisami prawa, statutem, umową,

do zarządzania nią; za kierownika jednostki uważa się również likwidatora

lub syndyka;

2) licencja – zezwolenie na wykonywanie zadań związanych z ochroną osób i

mienia w zakresie wymaganym ustawą;

3) obszar podlegający obowiązkowej ochronie – obszar określony przez mini-

strów, kierowników urzędów centralnych i wojewodów, wydzielony i odpo-

wiednio oznakowany;

3a) transport podlegający obowiązkowej ochronie – transport broni, amunicji,

materiałów wybuchowych, uzbrojenia, urządzeń i sprzętu wojskowego, wy-

syłany z obszarów i obiektów podlegających obowiązkowej ochronie;

4) ochrona osób – działania mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa życia,

zdrowia i nietykalności osobistej;

5) ochrona mienia – działania zapobiegające przestępstwom i wykroczeniom

przeciwko mieniu, a także przeciwdziałające powstawaniu szkody wynikają-

cej z tych zdarzeń oraz niedopuszczające do wstępu osób nieuprawnionych

na teren chroniony;

2012-08-22

©Kancelaria Sejmu

s. 2/23

6) pracownik ochrony – osobę posiadającą licencję pracownika ochrony fizycz-

nej lub licencję pracownika zabezpieczenia technicznego i wykonującą zada-

nia ochrony w ramach wewnętrznej służby ochrony albo na rzecz przedsię-

biorcy, który uzyskał koncesję na prowadzenie działalności gospodarczej w

zakresie ochrony osób i mienia, lub osobę wykonującą zadania ochrony w

zakresie niewymagającym licencji;

7) specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne – wewnętrzne służby ochrony

oraz przedsiębiorców, którzy uzyskali koncesje na prowadzenie działalności

gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia, posiadających pozwo-

lenie na broń na okaziciela, wydane na podstawie odrębnych przepisów;

8) wewnętrzne służby ochrony – uzbrojone i umundurowane zespoły pracowni-

ków przedsiębiorców lub jednostek organizacyjnych, powołane do ich

ochrony.

Art. 3.

Ochrona osób i mienia realizowana jest w formie:

1) bezpośredniej ochrony fizycznej:

a) stałej lub doraźnej,

b) polegającej na stałym dozorze sygnałów przesyłanych, gromadzonych i

przetwarzanych w elektronicznych urządzeniach i systemach

alarmowych,

c) polegającej na konwojowaniu wartości pieniężnych oraz innych

przedmiotów wartościowych lub niebezpiecznych;

2) zabezpieczenia technicznego, polegającego na:

a) montażu elektronicznych urządzeń i systemów alarmowych,

sygnalizujących zagrożenie chronionych osób i mienia, oraz eksploatacji,

konserwacji i naprawach w miejscach ich zainstalowania,

b) montażu urządzeń i środków mechanicznego zabezpieczenia oraz ich

eksploatacji, konserwacji, naprawach i awaryjnym otwieraniu w

miejscach zainstalowania.

Art. 4.

1. Ustawa nie narusza przepisów dotyczących ochrony obszarów, obiektów i urzą-

dzeń jednostek organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzoro-

wanych przez:

1) Ministra Obrony Narodowej,

[2)Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji 1) ,]

<2) ministra właściwego do spraw wewnętrznych,>

3) Ministra Sprawiedliwości,

[4) Ministra Spraw Zagranicznych 2) ,]

<4) ministra właściwego do spraw zagranicznych,>

5) Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,

Nowe brzmienie pkt

2 i 4 w ust. 1 w art. 4

wchodzi w życie z

dn. 8.09.2012 r. (Dz.

U. z 2012 r. poz.

908).

1) Obecnie: ministra właściwego do spraw administracji publicznej i ministra właściwego do spraw

wewnętrznych.

2) Obecnie: ministra właściwego do spraw zagranicznych.

2012-08-22

©Kancelaria Sejmu

s. 3/23

6) Szefa Agencji Wywiadu,

7) Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego

a także przepisów dotyczących ochrony transportu broni, amunicji, materiałów

wybuchowych, uzbrojenia, urządzeń i sprzętu wojskowego wykonywanego

przez te jednostki.

2. Ustawa nie narusza przepisów dotyczących organizacji i zasad funkcjonowania

innych uzbrojonych służb i formacji ochronnych, tworzonych na podstawie od-

rębnych ustaw.

3. Ustawy nie stosuje się do Straży Marszałkowskiej podległej Marszałkowi Sej-

mu.

Rozdział 2

Obszary, obiekty, urządzenia i transporty podlegające obowiązkowej ochronie

Art. 5.

1. Obszary, obiekty, urządzenia i transporty ważne dla obronności, interesu gospo-

darczego państwa, bezpieczeństwa publicznego i innych ważnych interesów

państwa podlegają obowiązkowej ochronie przez specjalistyczne uzbrojone for-

macje ochronne lub odpowiednie zabezpieczenie techniczne.

2. Do obszarów, obiektów i urządzeń, o których mowa w ust. 1, należą:

1) w zakresie obronności państwa w szczególności:

a) zakłady produkcji specjalnej oraz zakłady, w których prowadzone są

prace naukowo-badawcze lub konstruktorskie w zakresie takiej

produkcji,

b) zakłady produkujące, remontujące i magazynujące uzbrojenie, urządzenia

i sprzęt wojskowy,

c) magazyny rezerw strategicznych, o których mowa w art. 15 ustawy z dnia

29 października 2010 r. o rezerwach strategicznych (Dz. U. Nr 229, poz.

1496);

2) w zakresie ochrony interesu gospodarczego państwa w szczególności:

a) zakłady mające bezpośredni związek z wydobyciem surowców

mineralnych o strategicznym znaczeniu dla państwa,

b) porty morskie i lotnicze,

c) banki i przedsiębiorstwa wytwarzające, przechowujące bądź

transportujące wartości pieniężne w znacznych ilościach;

3) w zakresie bezpieczeństwa publicznego w szczególności:

a) zakłady, obiekty i urządzenia mające istotne znaczenie dla

funkcjonowania aglomeracji miejskich, których zniszczenie lub

uszkodzenie może stanowić zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi oraz

środowiska, w szczególności elektrownie i ciepłownie, ujęcia wody,

wodociągi i oczyszczalnie ścieków,

b) zakłady stosujące, produkujące lub magazynujące w znacznych ilościach

materiały jądrowe, źródła i odpady promieniotwórcze, materiały

toksyczne, odurzające, wybuchowe bądź chemiczne o dużej podatności

pożarowej lub wybuchowej,

c) rurociągi paliwowe, linie energetyczne i telekomunikacyjne, zapory

wodne i śluzy oraz inne urządzenia znajdujące się w otwartym terenie,

2012-08-22

©Kancelaria Sejmu

s. 4/23

których zniszczenie lub uszkodzenie może stanowić zagrożenie dla życia

lub zdrowia ludzi, środowiska albo spowodować poważne straty

materialne;

4) w zakresie ochrony innych ważnych interesów państwa w szczególności:

a) zakłady o unikalnej produkcji gospodarczej,

b) obiekty i urządzenia telekomunikacyjne, pocztowe oraz telewizyjne i

radiowe,

c) muzea i inne obiekty, w których zgromadzone są dobra kultury

narodowej,

d) archiwa państwowe.

3. Szczegółowe wykazy obszarów, obiektów i urządzeń, o których mowa w ust. 2,

sporządzają: Prezes Narodowego Banku Polskiego, Krajowa Rada Radiofonii i

Telewizji, ministrowie, kierownicy urzędów centralnych i wojewodowie w sto-

sunku do podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych jednostek orga-

nizacyjnych. Umieszczenie w wykazie określonego obszaru, obiektu lub urzą-

dzenia następuje w drodze decyzji administracyjnej.

4. Wykazy, o których mowa w ust. 3, Prezes Narodowego Banku Polskiego, Kra-

jowa Rada Radiofonii i Telewizji, ministrowie i kierownicy urzędów central-

nych przesyłają do właściwych terytorialnie wojewodów oraz bieżąco aktualizu-

ją.

5. Wojewodowie prowadzą ewidencję obszarów, obiektów i urządzeń podlegają-

cych obowiązkowej ochronie, znajdujących się na terenie województwa. Ewi-

dencja ma charakter poufny.

6. Wojewoda, w drodze decyzji administracyjnej, może umieścić w ewidencji, o

której mowa w ust. 5, znajdujące się na terenie województwa obszary, obiekty i

urządzenia innych podmiotów niż określone w ust. 3.

Art. 6.

1. [Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji 3) ] <Minister właściwy do spraw

wewnętrznych> , na wniosek Prezesa Narodowego Banku Polskiego, Krajowej

Rady Radiofonii i Telewizji oraz zainteresowanych ministrów lub kierowników

urzędów centralnych, może wprowadzić dla jednostek organizacyjnych podle-

głych lub podporządkowanych wnioskującemu organowi albo przez niego nad-

zorowanych regulaminy ogólnych warunków i trybu wykonywania ochrony ob-

szarów, obiektów i urządzeń, o których mowa w art. 5.

2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Na-

rodowego Banku Polskiego, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, ja-

kim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i

transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne,

uwzględniając konieczność zapewnienia należytego poziomu bezpieczeństwa

chronionych wartości pieniężnych.

Zmiana w ust. 1 w

art. 6 wchodzi w

życie z dn. 8.09.2012

r. (Dz. U. z 2012 r.

poz. 908).

Art. 7.

1. Kierownik jednostki, który bezpośrednio zarządza obszarami, obiektami i urzą-

dzeniami umieszczonymi w ewidencji, o której mowa w art. 5 ust. 5, albo upo-

ważniona przez niego osoba jest obowiązana uzgadniać z właściwym terytorial-

3) Obecnie: minister właściwy do spraw wewnętrznych.

2012-08-22

s. 5/23

nie komendantem wojewódzkim Policji plan ochrony tych obszarów, obiektów i

urządzeń.

1a. Kierownik jednostki, o którym mowa w ust. 1, w terminie najpóźniej 3 dni przed

planowaną datą rozpoczęcia transportu podlegającego obowiązkowej ochronie,

jest obowiązany uzgadniać z komendantem wojewódzkim Policji, właściwym te-

rytorialnie ze względu na miejsce rozpoczęcia transportu, plan ochrony tego

transportu. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

2. Plan ochrony powinien:

1) uwzględniać charakter produkcji lub rodzaj działalności jednostki;

2) zawierać analizę stanu potencjalnych zagrożeń i aktualnego stanu bezpie-

czeństwa jednostki;

3) podawać ocenę aktualnego stanu ochrony jednostki;

4) zawierać dane dotyczące specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej, a w

tym:

a) stan etatowy,

b) rodzaj oraz ilość uzbrojenia i wyposażenia,

c) sposób zabezpieczenia broni i amunicji;

5) zawierać dane dotyczące rodzaju zabezpieczeń technicznych;

6) zawierać zasady organizacji i wykonywania ochrony jednostki.

3. Komendant wojewódzki Policji przy uzgadnianiu planu ochrony bierze pod

uwagę potencjalny stan zagrożenia jednostki oraz wymagania określone w obo-

wiązujących przepisach prawa.

4. Odmowa uzgodnienia planu ochrony następuje w drodze decyzji administracyj-

nej.

Rozdział 3

Wewnętrzne służby ochrony

Art. 8.

1. Wewnętrzne służby ochrony w szczególności:

1) zapewniają ochronę mienia w granicach chronionych obszarów i obiektów;

2) zapewniają ochronę ważnych urządzeń jednostki, znajdujących się poza gra-

nicami chronionych obszarów i obiektów;

3) konwojują mienie jednostki;

4) wykonują inne zadania wynikające z planu ochrony jednostki.

2. Wewnętrzne służby ochrony, powołane przez przedsiębiorców, mogą wykony-

wać usługi w zakresie ochrony osób i mienia po uzyskaniu przez nich koncesji,

o której mowa w art. 15.

Art. 9.

Wewnętrzne służby ochrony podlegają kierownikowi jednostki lub osobie pisemnie

przez niego upoważnionej, bezpośrednio podporządkowanej temu kierownikowi.

2012-08-22

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: