Feliks Kres - Piekło i Szpada.pdf - Feliks Kres - gato6822

Feliks W. Kres

Piekło i szpada

Niezwykłe lecz prawdziwe opowieści spod znaku

PIEKŁA I SZPAD Y

czyli

tajemnicze a niesamowite historie zebrane zarówno w dalekich Księstwach

Hostenne i Saywanee, jak też w sławnych Królestwach

Arelay i Nordii,

a wreszcie na samych ziemiach Zjednoczonych Królestw Nolandii, Werwalu i Henestii,

spisane w Roku Pańskim 1694

przez człowieka,

co otarłszy się o wszelkie magie i religie, zapragnął dać wyraz swemu podziwowi

dla zdradzonych światów trwających za Bożym przyzwoleniem,

a wbrew piekłu i wszystkim ciemnym mocom.

“ Zrodzeni w nocy, z kamienia i grzechu kobiety” tak brzmi napis, wyryty w głazie,

od wieków leżącym przy Rozstajnych Drogach w Carhon-Ree. Jak wieść głosi, słowa te

dotyczą niezwykłego, okrutnego plemienia kotów-olbrzymów, z pogranicznych lasów

Hostenne i Saywanee. Mordercy bądź Zabójcy tak się zwali i jedno w swym języku dla obu

tych słów mieli imię...

“Mroki” opowieść o wydarzeniach sprzed wieków

SÖRGETHERGEFT

W samym sercu Saywanee, kilka mil ledwie od północnych skrajów Puszczy

Jodłowej, leży dość wysokie, strome wzgórze, uwieńczone koroną ruin. Ponure to miejsce i

cieszące się bardzo złą sławą. Niegdyś ruiny były zamkiem, czarną, barczystą budowlą z

kamienia. Mówi się, że jej lochy widziały wiele śmierci i niezawinionych cierpień, słyszały

wiele skarg. Pozostały ruiny. Lecz zła sława miejsca nie zginęła. Nikt tam nie zagląda, choć

podobno pod gruzami leżą wielkie skarby. Ale chodzą słuchy, że strzeże ich duch złej

władczyni, księżnej Morany, pani Zamku Ahar. Przeklętej kobiety, którą zgubiła

niesamowita i ohydna, jak całe jej życie miłość do kota-Mordercy.

Czarne Wieki dawno przeminęły, zło dawno straciło władzę nad światem. Wystarczy

jednak ujrzeć Wzgórze Ahar, jego drapieżny stok, łysiny skał pośród zgniłozielonej trawy,

wreszcie owe czarne ruiny, by dać wiarę że choć pokonane zło nie przepadło bez

reszty. Że drzemie gdzieś, choćby w leśnych ostępach... choćby w owych gruzach... Że

powróci, a wraz z nim jego słudzy.

Niewielka zrazu wioska, leżąca opodal Ahar, rozrosła się znacznie, powstał kościół

drewniany, później zbudowano drugi już z cegły. Linon Światły, książę Saywanee, pojął

za żonę córkę swego stryja, władcy ościennej Hostenne. Hostenne ożywiła handel z Nordią,

bo najprostszy i najkrótszy szlak wiódł przez Saywanee. Zaniedbana droga, szerokim łukiem

obchodząca Wzgórze Ahar, została naprawiona. Ayonna, wieś z dwoma kościołami, uzyskała

prawa miejskie, a z czasem prawo składu. Karawany kupieckie płynęły z zachodu na wschód

i ze wschodu na zachód. W Ayonnie pojawiły się dwie nowe oberże, obok dwóch już

istniejących. Posterunek straży miejskiej wzmocniono, potem przybyła do miasta

półkompania muszkieterów książęcych. Raz po raz bawiły przejazdem znaczniejsze

osobistości: a to możny szlachcic ze swą służbą, to znów książęcy urzędnik, a całkiem

niedawno nawet biskup. Niewielkie, ale już bogate miasto, tętniło życiem.

Ponure wzgórze patrzyło nań wyłupiastymi ślepiami głazów, których nie chciała

pokryć gleba, które omijała trawa. Tylko korona ruin straciła swą pierwotną czerń

omszała, pokryła się zielenią coraz wyższych chwastów.

I ciągle nie było odważnych, gotowych wydrzeć zamkowi dawne skarby. Dziwna

rzecz: niejeden zuchowaty młodzian-zawadiaka, drwiąc z bajek, wyśmiewając legendy i za

nic mając ponurą przeszłość miejsca, zapewniał przyjaciół przy winie, że już jutro co to

jutro?! dziś, zaraz! wyruszy po bogactwo i odkryje sekrety warowni. Ten i ów pojechał

nawet ku wzgórzu...

Wszyscy zawrócili.

Dziwna moc strzegła tego pomnika i grobowca zarazem; pomnika-grobowca cieni,

Feliks Kres - Piekło i Szpada.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: