Stuk puk.docx

(10 KB) Pobierz

Stuk-puk, stuk-puk!

 

Kto tam?

 

To ja słoneczko – co robicie przedszkolaki?

 

A, z przedszkolem się żegnamy

 

A jak to pożegnanie wygląda? Mogę się przysłuchać?

 

Prosimy bardzo, siadaj tu słoneczko.

 

 

Śpij laleczko moja miła, na wakacje czas – do przedszkola przyszły dzieci już ostatni raz.

 

Tak, tak trzeba laleczkę ukołysać ten ostatni raz, już nie będziesz się lalką bawiła

 

Po wakacjach do szkoły będziesz chodziła

 

A w tornistrze – zeszyty i elementarz będziesz nosiła.

 

Cieszę się że idę do szkoły, bo bardzo chcę się uczyć

 

A przedszkola Wam nie szkoda?

 

Oj, szkoda, szkoda nam przedszkola, lecz już taka nasza dola.

 

Bo kto skończy 7 lat, ten jest zuch i chwat i pozbywa się beztroskich lat

 

Kto ma 7 lat musi książki poznać świat

 

Musi się uczyć czytać i pisać, bo za 20 lat inaczej będzie wyglądał świat

 

Oj, to naprawdę z Was mądrzy ludzie wyrosną!!!

 

Ja zostanę aktorką

 

Ja marynarzem

 

Ja zostanę nauczycielką

 

A ja kucharzem….

 

Ja zostanę kosmonautą, polecę na księżyc rakietą…

 

Ja zostanę lekarzem – będę leczyć chore dzieci…

 

 

No dosyć moje dzieci – zapomniałyście ż macie jeszcze czas, lecz gdy będziecie się dobrze uczyć to osiągniecie drogę do gwiazd.

Zgłoś jeśli naruszono regulamin