Bazylika Mariacka [1343 – 1502]
Kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Bazylika była budowana w wielu etapach pomiędzy rokiem 1343 a 1502 i jest obecnie największym kościołem ceglanym na świecie. Wysokość jej wnętrza kończy się na 27 metrze, natomiast kościelna wieża liczy sobie 82 metry. Jest to na tyle wysoko, że stojąc tuż przy wieży ma się wrażenie, że kościół jest tak duży, że bardziej niż inne zapada się w ziemi, lub też ma swoją własną, dodatkową grawitację, która mocniej przytwierdza go do podłoża. Interesująco przedstawia się też czubek wieży - płaski i prawie kwadratowy, a nie szpiczasty. Być może przygotowane jest tam miejsce dla Stolema – olbrzyma z Helu, który od czasu do czasu nawiedza Gdańsk i chce sobie usiąść w świątyni. Kiedy go nie ma, wewnątrz kościoła może się zmieścić nawet 25 tysięcy osób.
Kościoł Św. Jana [pocz. XIV]
Mimo upływu ponad 60 lat od zakończenia wojny, obiekt ten wciąż pozostaje nieodbudowany. Do kościoła wiedzie mała kościelna ścieżka, charakterystyczna dla budynków sakralnych w Gdańsku. Spacerując nią ma się okazję zobaczyć majestatyczny budynek kościoła z każdej ze stron. W środku interesujący jest zbudowany z późno-renesansowego kamienia ołtarz z 1599 roku. Kościół św. Jana, jako jedyny w Gdańsku kościół jest raczej miejscem, gdzie częściej odbywają się koncerty niż msze. Słynie ona także z ciekawych akcji. Swego czasu wiele dyskusji budziły postawione wewnątrz kościoła ogromne lustra, w których przeglądali się przychodzący tutaj ludzie, by na końcu dowiedzieć się o swojej próżności – obecnej nawet w miejscu świętym.
Kościół Św. Mikołaja [1348-1390]
Zbudowany na miejscu świątyni pochodzącej z końca dwunastego wieku. Jak na kościół zbudowany tak dawno temu ma on bardzo duże okna, co nadaje mu wyjątkowy wygląd i atmosferę.
Kościół Św. Katarzyny [ok. XII]
Trójnawowy z wydzielonym prezbiterium, to prawdopodobnie najstarszy budynek sakralny w Gdańsku. Sam kościół powstał w wieku XII, ale znajdujące się w krypcie w prezbiterium stare słowiańskie groby pochodzą z X wieku. Masywna wieża kościelna wyróżnia się na tle gdańskich dachów. Jest ona jednakże nie tylko miła dla oka, ale także dla ucha. Mieści się w niej bowiem carillon – czyli instrument gry na dzwonach. W maju 2006 roku kościół strawił pożar, w wyniku którego zniszczony został dach świątyni. Całe szczęście większość zabytkowych przedmiotów uratowano i przeniesiono do Muzeum Narodowego i Ratusza. Obecnie kościół jest w trakcie odbudowy.
Kościół Bożego Ciała
Wybudowany poza murami starego miasta tuż przy szpitalu, łączy w sobie cechy stylu gotyckiego i baroku. We wnętrzu można zobaczyć późnobarokowy główny ołtarz, organy i malowany strop, który obecnie wymaga konserwacji.
Kościół Św. Trójcy [1481 – 1514]
Kościół halowy. Wybudowany w latach 1481 – 1514 z cegły, na początku należał do Franciszkanów. Potem przejęli go protestanci, zakładając przy nim Gimnazjum Akademickie. Po II wojnie wrócił w ręce pierwszych właścicieli. W kościele znajduje się gotycka ambona z XVI wieku, organy. Obecnie, w budynkach kościoła mieści się muzeum.
Arcykatedra Św. Trójcy [cystersi]
Znajdujący się w Gdańsku Oliwie. Powszechnie znany jako Katedra Oliwska, ceglany kościół powstawał w okresie gotyku (po części zmiany w baroku). Stąd niejednorodny kształt świątyni, co można zobaczyć baczniej przyglądając się budynkowi. Katedrze sławę przynoszą niepowtarzalne rokokowe organy z ponad 7 800 piszczałkami.
Kościół Św. Brygidy [1396 – 1512]
Według źródeł historycznych już około 1350 roku na wschód od parafialnego kościoła św. Katarzyny istniała kaplica pokutnic pod wezwaniem św. Marii Magdaleny. Wiele lat później została ona rozbudowana, a następnie wkomponowana w bryłę kościoła klasztornego. W pobliżu kaplicy, jak głosi czternastowieczna legenda ukazała się Matka Boska, co dało początek wierze w uzdrawiającą moc wody czerpanej ze studni. O tym fakcie mówią średniowieczne dokumenty związane z historią gdańskiego grodu. W roku 1974 podczas prac porządkowych na dawnym dziedzińcu klasztornym odkryto średniowieczną studnię, ocembrowaną ciosanymi kamieniami i zwieńczoną ceglanym gzymsem koronującym. Naukowcy ocenili jej powstanie na połowę XII wieku.
Kościół Św. Elżbiety [1396 – 1417]
Świątynia jest budowlą gotycką z cegły, jednonawową, posiada jedną wieżę na osi, gwiaździste prezbiterium i jedną boczną kaplicę.
madchomiczek