DYSGRAFIA
Dysgrafia – trudności w zakresie techniki pisania, niski poziom graficzny pisma
,,Przy dysgrafii pisanie tekstu to nie jest łatwa i prosta droga, ale strome schody, którymi trzeba piąć się pod górę tracąc niemalże oddech z wysiłku. To droga przez mękę. Odbywa się w samotności i poniżeniu, ponieważ nie zawsze dorośli zdają sobie sprawę z obiektywnych przyczyn niepowodzeń w pisaniu” (Pętlewska 1999,str 25).
Przyczyny dysgrafii:
ü Zaburzenia w funkcjonowaniu ośrodka mózgowego odpowiedzialnego za opanowanie umiejętności pisania;
ü Zaburzenia w obrębie aparatu kinestetyczno – ruchowego, brak precyzyjnego kierowania impulsów z centralnego układu nerwowego do odpowiednich grup mięśni ręki;
ü Stan emocjonalny piszącego.
ü Cechy Charakterystyczne Dysgrafii:
ü Tekst jest pisany z oczywistym dla wrażliwego oka wysiłkiem
ü Upraszczanie kształtu liter np. pisanie ,,o” zamiast ,,a”
ü Opuszczanie kreseczki w ,,f” lub ,,t”
ü skracanie ,,m” do ,,n”
ü Brak płynności pisma, litery z reguły stawiane oddzielnie
ü Nierówne odstępy między wyrazami
ü Kilka sposobów, charakterów pisma u jednej osoby
ü Notatki sporządzone do własnego użytku są czytelne tylko dla ich właściciela
ü Pojawienie się mechanizmów obronnych np. dziecko czuje bezradność wobec sytuacji, jaką jest dla niego przepisywanie długiego tekstu. Uczeń rezygnuje z przepisywania na rzecz pozorowania tej czynności. Stawia literopodobne znaczki
Charakterystyka dziecka z dysgrafią:
Pisze ono wolniej niż rówieśnicy, litery są niekształtne, bez prawidłowych połączeń, proces automatyzacji czynności pisania bywa znacznie dłuższy niż u rówieśników. Dziecko pisząc musi każdorazowo wywołać z pamięci obraz pisanej litery i dopiero wtedy przenieść ją na papier.
Kurcz pisarski jako szczególny przypadek trudności w pisaniu
Osoba cierpiąca na to schorzenie, u którego podstaw leży prawdopodobnie blokada psychiczna, traci w zasadzie zdolność posługiwania się piórem.
Zadania dla nauczyciela:
Ocalenie motywacji ucznia do pracy nad usprawnianiem techniki pisania
Pedagog powinien powiedzieć dziecku, że godzi się z jego trudnością i w związku z tym ogranicza mu ilość stawianych wymagań, np. rezygnuje z warunku estetycznego pisma, ale podtrzymuje warunek jego czytelności
Postawy Nauczyciela :
· Akceptująca
· Otwarta
· Życzliwa
· Wyrozumiała
· Wspierająca
Wskazówki dla nauczyciela do pracy z uczniem który ma dysgrafię:
· Jeżeli pismo jest nieczytelne poproś ucznia o odczytanie tekstu
· Pozwól na posługiwanie się literami drukowanymi zamiast pisanymi
· Gdy uczeń nie zdążył napisać wypracowania w trakcie klasówki, pozwól mu na dokończenie pracy w domu
· Jeśli uczniowi jest wygodniej pozwól na używanie ołówka lub flamastra zamiast długopisu
· Możesz również wyłączyć dziecko z obowiązku pisania sprawdzianów. Uczeń odpowiada ustnie z wybranego tematu
· Pozwól uczniowi na pisanie na komputerze i drukowanie swoich tekstów
· Jeżeli uczeń ma skrajną postać dysgrafii, pozwól mu na nagrywanie swoich prac na taśmę magnetofonową
· Możesz zgodzić się na przekazywanie dwóch wersji pracy: oryginalnej oraz kopii sporządzonej przez inną, czytelnie piszącą osobę
Badanie poziomu graficznego pisma:
· Analizując poziom graficzny pisma należy mieć na uwadze poniższe kryteria oceny:
· Kształt liter, tzn. dokładność w ich odtwarzaniu zgodnie z charakterystycznymi cechami liter;
· Łączenie liter tak, jak wymaga tego sąsiedztwo; naturalne, stykowe, przez kreskę;
· Pisanie ruchem nieprzerywanym, łączącym grupy liter
· Przestrzeganie proporcjonalności układu liter w wyrazie (ich wielkość), zachowywanie należytego odstępu między literami i wyrazami
· Nadawanie literom równomiernego i jednolitego położenia prostego lub lekko pochylonego w prawo, poprawna gęstość pisma
· Ogólne wrażenie
1
gosia1987_20